تئاتر موزیکال چیست؟

موزیکال، فارق از اشکال مختلف آن، هنری زنده است. هدف ما در این مقاله تاریخی این است که ببینیم موزیکال در چند قرن اخیر چگونه روی صحنه و صفحه نمایش پیشرفت کرده است و اینکه ارزیابی کنیم که در حال حاضر کجا ایستاده است و در نهایت حدس‌های دقیقی مبنی بر اینکه ممکن است در سال‌های آینده به کجا خواهد رفت، انجام دهیم. پس برای کسب اطلاعات بیشتر در حیطه تئاتر موزیکال، به آهنگ‌های برتر نیز دسترسی داشته باشید .

تئاتر موزیکال به چه دوره ای برمیگرده ؟

هنر گفتن داستان از طریق آهنگ یا با آهنگ به زمان های بسیار قدیم باز می گردد. می‌دانیم که یونانیان باستان موسیقی و رقص را در کمدی‌ها و تراژدی‌های صحنه‌ای خود در اوایل قرن پنجم قبل از میلاد گنجانده‌اند، در حالی که برخی از نمایش‌نامه‌نویسان آتن ممکن است آهنگ‌های موجود را درون‌یابی کرده باشند. این نمایشنامه‌ها که در آمفی‌تئاترهای فضای باز روی صحنه می‌رفتند ، طنزهای سیاسی و اجتماعی، شعبده بازها و هر چیز دیگری که ممکن بود مردم را سرگرم کند را به نمایش میگذاشتند . ترانه‌ها اغلب وسیله‌ای برای گروه کر برای اظهارنظر در مورد عمل بودند، اما آنها نیز در طرح نقش داشتندو تک‌نوازی‌های موسیقی هم بی‌معنا نبود. شواهدی از نت‌نویسی موسیقی باستانی کشف شده است، اما ملودی‌های مورد استفاده در چند نمایشنامه باقی‌مانده، مدت‌هاست که از بین رفته‌اند. در حالی که این موزیکال ها هیچ تأثیر مستقیمی بر توسعه تئاتر موزیکال مدرن نداشتند، اما نشان می دهند که آهنگ های نمایشی بیست و پانصد سال است که وجود داشته است.

رومی ها و هنر موزیکال

رومی ها فرم ها و سنت های تئاتر یونان را کپی کردند و گسترش دادند. کمدی های پلاتوس در قرن سوم قبل از میلاد شامل آهنگ و رقص معمولی بود که با همراهی ارکستر اجرا می شد. برای شنیدن بیشتر مراحل رقص، بازیگران رومی تراشه‌های فلزی به نام “سابیلا” را به کفش‌های صحنه خود – اولین کفش‌های شیری – متصل کردند. گرچه در سازه‌های چوبی محصور بسیار کوچک‌تر از تئاترهای یونانی اجرا می‌شود، اما هنرهای صحنه رومی بر نمایش و جلوه‌های ویژه تأکید می‌کنند، روندی که در زمانه ما تکرار می‌شود. “اگر تئاتر رومی کمک چندانی به ادبیات یونانی که تئاتر دراماتیک امروزی بر آن تکیه دارد کمک چندانی نکرده است، کمدی موزیکال تماشایی و دستاوردهای فنی متعددی را از این جامعه سختگیر، مکانیکی و خسته به ارث برده است.”

انواع تئاتر موزیکال

در برخی از جالب‌ترین (نمایش‌های مذهبی) از نظر موسیقیایی، فرم‌های شاعرانه – اغلب به‌عنوان یک قطعه صحنه – با دیالوگ‌های منثور و سرودهای مذهبی متناوب می‌شوند. در برخی دیگر، متون منثور قدیمی‌تر به شعر تغییر یافته و با اصلاح‌شده یا کاملاً جدید ارائه می‌شوند.

این امر در دوران رنسانس در کمدیا دل آرته به اوج خود رسید، یک سنت ایتالیایی که در آن شخصیت‌های دلقک خشمگین راه خود را از طریق داستان‌های آشنا بداهه می‌پرداختند. این دلقک‌ها شامل هارلکین، پولسینلا و اسکاراموش بودند – شخصیت‌هایی که در قرن‌های آینده به عناصر اصلی کمدی صحنه‌ای غربی تبدیل شدند. تئاتر موزیکال رسمی در رنسانس نادر بود، اما مولیر چندین نمایشنامه خود را با ترانه‌ به کمدی تبدیل کرد، زمانی که دربار لویی چهاردهم در اواخر دهه 1600خواستارسرگرمی‌های آهنگ و رقص شد.

آیا موزیکال ها از نسل اپرا هستند؟

اپرا از اواخر دهه 1500 با ما بوده است، اما تئاتر موزیکال و فیلم معاصر از فرزندان مستقیم اپرای بزرگ نیستند. با این حال، اپرا را می توان از فرزندان تئاتر کلاسیک نامید. زمانی که نویسندگان و آهنگسازان دوره رنسانس تلاش کردند تا اشکال نمایش یونانی را احیا کنند، موسیقی را به آن اضافه کردند. این در نهایت منجر به تولد اپرای بزرگ شد. از زمان تولدش در دهه 1800، این موزیکال اغلب اپرا را جعل کرده است، اما اصل و نسب اصلی خود را به منابع دیگر می رساند که موزیکال مدرن هستند – نه اپرا. بنابراین نه تنها موزیکال ها از اپرا سرچشمه نمی گیرند، بلکه اپرا نیز از اولین تئاترهای موزیکال سرچشمه می گیرد!